Χαιρετισμός Μητροπολίτη

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Ἀλεξανδρουπόλεως ἀσχολήθηκε μὲ τὴν περίθαλψη ἡλικιωμένων γιὰ νὰ θεραπεύσει μιὰ ἀνάγκη προέκυψε στὸ λαό μας καὶ ποὺ μέχρι τότε δὲν εἶχε καλυφθεῖ ἀπὸ τὸν δημόσιο ἢ τὸν ἰδιωτικὸ φορέα. Μετὰ τὴν Κατοχὴ καὶ τὸ τέλος τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οἱ Ἑβρῖτες, ἀναζητῶντας καλύτερη τύχη, μετανάστευαν ὁμαδικὰ ὡς ἐργάτες στὴν βορειοδυτικὴ Εὐρώπη. Οἱ ἡλικιωμένοι γονεῖς τους ἔμεναν πίσω καὶ ἀνάτρεφαν τὰ ἐγγόνια τους, ὅσο ἦταν ἀκόμα νέοι, ὅταν ὅμως γερνοῦσαν προέκυπτε ἀμέσως πρόβλημα γηροκόμησης τους. Ἔτσι ὁ Μητροπολίτης μας Ἰωακείμ Καβύρης ἀπὸ τὰ μισὰ τῆς δεκαετίας τοῦ ’50 ἄρχισε νὰ κτίζει τὸ πρῶτο κτίριο δίπλα στὸ τότε ἐξωκκλήσι τῶν ἁγίων Ἀναργύρων καὶ στὰ 1960-62 τὸ συγκρότημα πῆρε κάπως τὴν σημερινή του μορφή. Στὴν συνέχεια ὁ Μητροπολίτης μας Κωνστάντιος Χρόνης, στὸ σύντομο χρονικὸ διάστημα ποὺ ποίμανε τὴν περιοχή μας, προσέθεσε στὰ 1972-73 κάποιες αἴθουσες στὸ ἀρχικὸ κτίσμα ἀνεβάζοντας τὴν δυναμικότητά του στὶς 62 κλίνες.

Ὁ Μητροπολίτης μας Ἄνθιμος Ρούσσας ἀντιμετώπισε τὴν ἀνάγκη περιθάλψεως τῶν κατακοίτων ἡλικιωμένων, ποὺ βάσει τοῦ Κανονισμοῦ του, τὸ Ἰωακείμειο δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ δεχθεῖ. Ἔτσι, στὰ 1994 θεμελίωσε καὶ ἔκτισε τὸ Σταυρίδειο Ἵδρυμα Χρονίως Πασχόντων «ὁ Ἅγιος Κυπριανός», χωρητικότητος 117 κλινῶν. Ἦταν μοναδικὸ στὴν ἐποχή του καὶ οἱ ἰατροφαρμακευτικὲς μὲ τὶς ξενοδοχειακὲς παροχὲς ποὺ προσέφερε, σὲ συνδιασμὸ μὲ τὴν ποιμαντικὴ ἐπιμέλεια τῶν τροφίμων, ὑπῆρξαν ὑποδειγματικές.

Οἱ ἀνάγκες γιὰ ὁλοένα καὶ περισσότερη χωρητικότητα, ἡ κόπωση τῶν κτιριακῶν ἐγκαταστάσεων τοῦ παλαιοῦ Ἰωακειμείου καὶ ὁ ἐγκλεισμός του ἀπὸ οἰκοδομὲς ποὺ διαρκῶς ἀνέβαιναν σὲ ὕψος, μᾶς ὁδήγησε στὴν ἀνάγκη νὰ οἰκοδομήσουμε, δίπλα στὸν Ἅγιο Κυπριανό, νέο Γηροκομεῖο ὅπου μετεγκαταστάθηκαν ἐκεῖ οἱ τρόφιμοι τοῦ παλαιοῦ. Τὸ νέο Γηροκομεῖο μὲ αὐξημένη τὴν δυναμικότητά του κατὰ 30 κλίνες, ἐγκαινιάστηκε στὰ 2021 ὡς «νέο Ἰωακείμειο» ἀπὸ σεβασμὸ στὸν σεπτό μας Προκάτοχο γιὰ τὴν σύλληψη καὶ κατασκευὴ τοῦ ἀρχικοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος.

Γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Ἀλεξανδρουπόλεως ἡ εὐθύνη τῆς λειτουργίας τῶν προνοιακῶν ἱδρυμάτων μας, εἶναι τεράστια. Ἀφιερώνει σ’αὐτά, ἱερατικὰ στελέχη της, τὰ ὁποῖα θὰ ἀξιοποιοῦσε σὲ ποιμαντικὰ καθήκοντα καὶ καταναλώνει ἀτελείωτες ὥρες ἐργασίας στὰ Διοικητικά τους Συμβούλια. Ὅμως, τὸ κάνει εὐχαρίστως ἐπειδὴ ἡ προσφορά τους στὸν «ἄνθρωπο» εἶναι τεράστια. Καὶ ὁ ἄνθρωπος, γιὰ μᾶς, εἶναι συγκεκριμένος, εἶναι ὁ Ἀλεξανδρουπολίτης καὶ ὁ Ἑβρίτης, εἶναι ὁ γονιὸς καὶ ὁ παππούς μας. Σὲ τελικὴ ἀνάλυση, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ὁπότε ἡ εὐθύνη μας δὲν ἀπάδει μὲ τὴν ἀποστολή μας, εἶναι ἐντὸς τῶν ὁρίων της.

Βέβαια καὶ ἡ προσφορὰ ἐργασίας σὲ 130 ἐργαζομένους καθώς καὶ ἡ οἰκονομικὴ δραστηριότητα τῶν ἱδρυμάτων στὴν πόλη καὶ στὴν περιοχή μας, δὲν εἶναι ἀμελητέα μεγέθη.

Σήμερα, μὲ μεγάλη ἐμπειρία στὴν προνοιακὴ προσφορά, ἀνοιγόμαστε στὸ διαδίκτυο. Ἂν ἀργήσαμε, ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι δὲν μᾶς ἀπασχολοῦσε ἡ προβολή. Κι ἂν τώρα ἀνοιγόμαστε στὸν θαυμαστὸ αὐτὸν κόσμο εἶναι γιατὶ θέλουμε νὰ ἐξυπηρετοῦμε ὅσους, γιὰ διαφόρους λόγους, ἐνδιαφέρονται ἀλλὰ κυρίως γιὰ τοὺς συγγενεῖς καὶ φίλους τῶν τροφίμων μας. Γιὰ νὰ διαπιστώνουν ὅτι οἱ ἄνθρωποί τους δὲν στοιβάζονται στὸν χῶρο ἀλλὰ τοὺς προσφέρεται ποιότητα ζωῆς, ὁπότε καὶ ποσότητα! Τὸ βασικότερο εἶναι ὅτι προσπαθοῦμε νὰ βλέπουμε στὸ πρόσωπο τοῦ καθενὸς καὶ τῆς καθεμιᾶς τὸν ἴδιο τὸν Χριστό καὶ νὰ Τὸν ὑπηρετοῦμε. Ὅσο καλύτερη εἶναι ἡ ματιά μας αὐτή, τόσο καλύτερη θὰ εἶναι καὶ ἡ σχέση μας μὲ τὸν Χριστό, ποὺ κάποτε μᾶς εἶπε: «Ὅ,τι κάνετε στοὺς συνανθρώπους σας, ἐγὼ τὸ εἰσπράττω, σὲ μένα τὸ κάνετε».

Καλό ταξείδι στὸ διαδίκτυο, λοιπόν, καὶ στὴ διακονία τῶν ἡλικιωμένων μας καὶ εἴθε νὰ ὑπάρξει ὄσμωση προτάσεων, έμπειριῶν καὶ ἰδεῶν γιὰ τὴν ἀνέλιξη τῶν παροχῶν μας στὸν ἄνθρωπο.